مهر نوشت: حجت الاسلام مهدی اسماعیلی مدیر گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم (ع) گفت: زیارت جامعه به اعتراف محدثان بزرگ، از آثار ماندگار و از احادیث معتبر شیعه است که در آن امام هادی(ع) به موسی بن نخعی، شیوه سخن گفتن با مقام عصمت را تعلیم فرموده است.
وی با اشاره به تاریخچه انشاء زیارت جامعه کبیره افزود: داستان از آنجا شروع می شود که شخصی به نام موسی نخعی تقاضا می کند تا امام روش سخن گفتن با امامان را به او بیاموزد آن هم سخنی که نه قبل از آن بر زبان کسی جاری شده باشد و نه بعد از آن. و امام در کمال فروتنی و تواضع، یکی از ماندگارترین آثار معنوی خویش را به موسی نخعی، آموزش می دهد و به او سفارش می کند که شرط اول در ارتباط و پیوند معنوی با ارواح نورانی معصومین، توجه به عظمت آفریدگار و خدای سبحان است و لذا باید زبانت به ذکر و یاد خدا گویا باشد که این در حقیقت اجازه ورود به محضر خالص ترین بندگان خدا است.
اسماعیلی تصریح کرد: این سفارش امام به همه دین مداران است که تمام برنامه‌ها باید بر محور توحید و خداشناسی باشد و لذا سفارش می فرماید که باید جسم و روانت را سر شار از وقار و آرامش نمائی تا رشحاتی از فضای عطر آگین معنوی مقام و منزلت معصوم نصیبت شود. در این صحیفه بزرگ امام شناسی به بیش از 200 وصف از اوصاف امام اشاره شده است، که در مجموع آن، ترجمان شخصیت حقیقی پیشوایان برتر ترسیم شده است.
وی با ارائه توضیحاتی در مورد شرایط زیارت امام اظهار داشت: زائر هنگامی که مقابل بارگاه امام می ایستد اعتراف می کند که صاحب این بقعه منتسب به با افتخارترین خاندان در این عالم است یعنی بیت نبوت، خانه وحی، خانه ای که مقربان از فرشتگان به آنجا رفت و آمد می کنند. زائر، مدفون در آن قطعه از زمین را خزانه دانش ها و مرکز آگاهی ها می داند، و پس از این وصف او را تنها فرد شایسته زمامداری و رهبری جامعه بشری می نامد، و چقدر آگاهانه این دو وصف در کنار هم می آیند که سیاست به معنای رهبری و اداره صحیح زندگی مردم دانش لازم دارد آنهم دانشی که مصدرش وحی باشد.
مدیر گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم(ع) در پایان تأکید کرد: در این زیارتنامه شخص زائر باید بداند که او در محضر کسی قرار دارد که او پیشوای هدایت، و چراغ در تاریکی ها و با وصف مطیعان امر خدا و خالص در بندگی و مطیع اوامر مولی و ذوب شده در حب و دوستی خالق است. و بالاخره شخص زائر می آموزد که راهی غیر از روش و منش آنان در زندگی برای رسیدن به سعادت وجود ندارد.
